ارزیابی استفاده از انواع تقاطع‌های غیرمتعارف به منظور بهبود جریان ترافیک در راه‌های شریانی‌ برون شهری

نگاهی به تاریخچه حمل و نقل  نشان می­دهد که ایجاد سیستم کارآمد حمل و نقل، یکی از فاکتورهای مهم در جوابگویی به تقاضای روزافزون حمل و نقل می­باشد یکی از این روش­های بهبود تردد در معابر ایجاد دوربرگردان می­باشد. مانور واگرد یکی از پیچیده‌ترین مانورها در هنگام رانندگی با خودرو می­باشد که مطالعه آن اخیراً مورد استقبال پژوهشگران قرار گرفته است. در این مطالعه محور کرمانشاه – بیستون در محدوده جاده قدیم تهران مورد مطالعه قرار گرفت. برداشت حجم در یک روز با شرایط جوی نرمال با استفاده از تکنیک فیلمبرداری به مدت 6 ساعت و در سه دوره اوج صبحگاهی، ظهرگاهی و شب‌گاهی انجام گرفت. پس از تحلیل­های حجم، شبکه پایه در نرم­افزار شبیه­ساز خردنگر AIMSUN مدل گردید. با توجه به وضع موجود دوربرگردان در محور مورد مطالعه­، 5 سناریو به منظور یافتن بهترین روش جهت تکیمل مانور واگرد طراحی گردید. هر سناریو 5 بار و هر بار به مدت 1 ساعت شبیه­سازی گردید. نتایج حاصل از شبیه­سازی نشان داد که حذف دوربرگردان وضع موجود و احداث زیرگذر در همان محدوده، سناریوی برترمی­باشد، به طوری‌که شاخص­های ترافیکی از جمله تأخیر و زمان سفر شبکه در صورت اجرای این سناریو به طور چشمگیری بهبود می­یابد. با توجه به برداشت­های صورت گرفته، اعتبارسنجی بر روی مدل شبیه­سازی انجام گرفت و نتایج حاصل از آن، درستی و اعتبار مدل را اثبات کرد. این مقاله برگرفته از پروژه پژوهشی با عنوان «­مطالعه تعیین مکان مناسب دوربرگردان‌ها در راه‌های اصلی کرمانشاه­» است که به کارفرمایی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی انجام شده است.